(اداب دعا )
1- برای دعای خود اوقات و حالات شریف و مکانهای متبرک و دارای شرف و حرمت را انتخاب کند
2- با طهارت دعا کند
3- روبه قبله باشد
4- دستهای خود را بالا کند ((به نحوی که زیر بغل او پیدا باشد ))
5- اواز خود را بلند نکند بلکه میان جهر و اخفاف باشد
6- ودر دعا از روی تکلف سجع به کار نبرد و عبارت پردازی نکند
7- در نهایت تضرع و خشوع و خشیت باشد
8- به اجابت دعای خود اطمینان و یقین داشته باشد
9- در دعا اصرار و الحاح نماید و سه بار تکرار کند
10- دعا را با ذکر و ثنا و تمجید او اغاز کند ( وصلوات بفرستد )
11- توبه کند و مظلمه های بندگان که برگردان اوست ادا نماید
12- با تمام همت و اندیشه خود رو به خدا اورد و از غیر او قطع امید کند که این سبب اجابت دعاست
13- خوراک و پوشاک او از حلال باشد که از شرایط عمده است
14- حاجت خود را نام ببرد
15- در دعا دیگران را نیز شریک سازد
16- هنگام دعا گریه کند که این نیز از اداب عمده است
17- دعا را تاخیر نیندازد و پیش از احتیاج دعا کند
18- در حاجات خود بر غیر خدای تعالی اعتماد نکند