انتخاب شهادت
شهيد حاج جعفر ذاكر
شبى ديدم صداى گريهى بلند «حاج جعفر» مىآيد. داخل اتاق شدم و وقتى پرسيدم چه شده؟ گفت: «الآن امام در تلويزيون گفتند: اى كاش من هم يك پاسدار بودم!».
با شنيدن همين جمله از امام، ايشان وارد سپاه مىشود. هميشه مىگفت من زودتر از اينها بايد اين شغل را انتخاب مىكردم.
... شهيد حاج جعفر، مسؤول تداركات نيروى صد هزار نفرهى سپاه محمد رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم بود، در منطقهاى كه نيرو اعزام مىكرد، قبل از عمليات شهيد مىشود. دوستان ايشان فقط به خاطر مظلوميت ايشان گريه مىكردند.
... چون از نحوهى شهادتش هيچ اطلاعى نداشتم، خيلى دلم مىخواست بدانم چطور شهيد شده است. آخر او خيلى مظلومانه و بى سر و صدا شهيد شد. تا اين كه شبى به خوابم آمد و گفت: «زمانى كه نزديك بود سرم به زمين اصابت كند صحنهاى برايم پيش آمد كه گفتند: «يا همسرت، يا شهادت». رو به من با حالت شرمندگى گفت: «من شهادت را انتخاب كردم». نكتهاى را كه فراموش كردم بگويم اين است كه شهيد، چندين بار به سفر حج مشرف شده بود و در سال شصت پاسپورت مكه در جيبشان بود كه به ايشان گفتند در جبهه به تو نياز بيشترى هست و به همين دليل حاج جعفر به حج واجب خود نرفت و ماندن در جبهه را ترجيح داد.
(مجلهى شاهد، ش 258، آبان 75، ص 27)
راوى: همسر شهيد
پزشک مسیحی 