حیا و عفاف یک از ویژگی های فطری هر انسانی است. هر انسانی چه مسلمان، چه مسیحی، چه یهودی چه زرتشتی از زمان تولد این خصلت نیکو را به همراه دارد. حتی مشرکان و کافران نیز این ویژگی را در خود دارند ولی آن را به فراموشی سپرده اند. یعنی در هر انسانی صرف نظر از دین و عقیده، تمایل برای حفظ حجاب و عفاف وجود دارد.
نقطه ی آغاز این موضوع را می توان زمانی دانست که آدم و حوا از میوه ی ممنوعه ی بهشتی خوردند و به خاطر همین سرپیچی از سفارش خداوند، لباس ها و پوشش های بهشتی آن ها ناپدید شد.
«فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا مَا وُورِیَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَكُونَا مَلَكَیْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِینَ * وَقَاسَمَهُمَا إِنِّی لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِینَ * فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفَانِ عَلَیْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّیْطَآنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِینٌ»(آیات 20 الی 22 سوره ی أعراف)
ترجمه: پس